Καλημέρα σας...

Πρωινό Σαββάτου...
Χθες έλαβα ένα όμορφο email και σκέφτηκα να το μοιραστώ και εδώ...

Ένας καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους μαθητές: «Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;» Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.

Τότε ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε… «Υπάρχει κάποιος που θέλει ακόμη αυτό το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα;» Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάλι πάνω το χέρι.

Έπειτα έριξε το χαρτονόμισμα στο πάτωμα και άρχισε να το κλωτσά και να χοροπηδά πάνω στο 20ευρω με τα παπούτσια του. Το μάζεψε από το πάτωμα τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο. Και τους ξανάκανε την ίδια ερώτηση: «Ποιός θέλει αυτό το τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο, χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;» Όλοι ξανά στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.

«Παιδιά μου» τους είπε «Σήμερα θα πάρετε ένα μεγάλο μάθημα. «Ότι και να έκανα στο χαρτονόμισμα εσείς πάλι το θέλατε γιατί δεν έχασε την αξία του. Ακόμη αξίζει 20 Ευρώ!! Πολλές φορές στην ζωή, μας τσαλακώνουν, μας κτυπούν, μας ρίχνουν κάτω στο πάτωμα, μας ποδοπατούν, άνθρωποι και γεγονότα. Έτσι, πιστεύετε πως πλέον δεν έχετε καμία αξία, αλλά η πραγματική σας αξία δε θα έχει αλλάξει στα μάτια αυτών που σας αγαπούν πραγματικά. Ακόμη και τις μέρες που δεν είμαστε στα καλύτερα μας, η αξία μας παραμένει».

.........
Η αλήθεια ειναι πως πολλές φορές μας έχουν ρίξει κάτω, και όλο και κάτι θα γίνει που θα συνεχίσει να μας ρίχνει στο πάτωμα...

Όντας άνθρωπος με αποφασιστικότητα και εγωισμό (σε λογικά πλαίσια πάντοτε), προσπάθησα πολλές φορές σε τέτοια γεγονότα να αποδείξω ότι δεν ειναι έτσι... Όμως στην τελική δεν χρειάζεται και δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα και σε κανένα!

Εσύ ξέρεις πολύ καλά ποιος είσαι.... Όπως επίσης και οι άνθρωποι που σε νοιάζονται πραγματικά και σε εκτιμούν...

Κάποιες πρωινές σκέψεις...

Καλό σαββατοκύριακο!
Busy busy busy...

Σας Ευχαριστώ,
Ο Ρεαλισμός σε όλο του το Μεγαλείο